ช่วงนี้จะปีใหม่แล้ว ถ้าเพื่อนๆ น้องๆ ยังไม่ได้มีแผนจะไปไหนกัน วันนี้ผมจะพาเที่ยวหอศิลป์ กทม อยู่ใกล้ๆ มาบุญครองนี้เอง แต่พอพูดถึง หอศิลป์ เรามักจะเข้าใจว่าจะมีแต่ภาพศิลป์ รูปปั้นแปลกตา แต่หอศิลป์แห่งนี้ อาจจะเปลี่ยนความคิดแนวเดิมๆได้นะครับ เพราะว่าเดินเข้าไป สิ่งแรกที่่จะเห็น คือ น้องตุ๊กตาผู้หญิง ตัวยักษ์ นั่งอยู่ข้างหน้า และ ภายใน จะจัดงานแสดงหลายๆหรือแบบ โดยรอบที่ผมไปจะเป็นศิลปะร่วมสมัย คือศิลปะที่เกิดจากวัฒนธรรมปัจจุบัน เรายังเข้าใจตามไปด้วยได้ครับ
สำหรับรอบที่ผมไปจะมีนิทรรศการ “สุก-ดิบ อาทิตย์อุไทย” อยู่ จึงเป็นจังหวะที่ดีครับ เพราะว่าผมก้อมางานประกวด PEAC-2009 จะได้แอบไปเดินดูด้วยเลย ชอบความคุ้มค่า รอบนี้จะพาเดินหอศิลป์ กับ ชมงานนิทรรศการกันครับ
สำหรับนิทรรศการของญี่ปุ่น “สุก-ดิบ อาทิตย์อุไทย” เป็นการรวบรวมผลงานของศิลปินชาวญี่ปุ่นครับ ซึ่งจะเป็นผลงานที่จะสะท้อนให้เห็นถึงหลากหลาย ในความคิดทางสังคมของคนปัจจุบัน
วัฒนธรรมญี่ปุ่นในรูปแบบของการ์ตูนมังงะ การ์ตูนอนิเมะ เกมส์ ดนตรี วรรณกรรม และภาพยนตร์ ไม่ใช่รูปแบบ ทางวัฒนธรรมรูปแบบเดียวที่ผ่านเข้ามากลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของ ผู้คนในสังคมไทยเท่านั้น แต่อิทธิพล นี้ยังได้แผ่ขยายไปถึง อาหาร เสื้อผ้า จนถึงที่พักอาศัย นิทรรศการ ?สุก-ดิบ อาทิตย์อุไทย? จึงเป็นโอกาสให้ผู้ชม ในวงกว้างสามารถมองเห็นและรับรู้ได้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมร่วมสมัย ของญี่ปุ่นและจินตนาการที่เกิดขึ้นจาก มุมมองทางศิลปะ และนอกจากงานศิลปะแล้วยังมีกิจกรรมเสวนาระหว่างศิลปินไทยและญี่ปุ่น รวมถึงการบรรยาย จากศิลปินญี่ปุ่นต่อสาธารณชน โดยเฉพาะนักศึกษาไทย ซึ่งท้ายที่สุดจุดประสงค์ของนิทรรศการคือการก่อให้เกิด มุมมองที่เป็นประโยชน์ ในการสร้างความเข้าใจเพื่อกระชับความสัมพันธ์อันดีระหว่างไทยและญี่ปุ่นต่อ ไปในอนาคต
ที่มา สูติบัตรเข้าชมงาน “สุก-ดิบ อาทิตย์อุไทย”
ก้าวแรกเดินมาถึงชั้นแปดจะเจอ ลุงใส่ชุดอวกาศ อยู่ต้อนรับอยู่ครับ
เจ้าลุงตัวนี้ชื่อโทริยัน เป็นตัวการตูนที่สร้างเพื่อเป็นสัญลักษณ์ ที่สะท้อนสังคม ถึงความหวาดกลัวระเบิดนิวเคลียร์ของชาวญี่ปุ่น จะเห็นว่าเหมือนลุงแก่ญี่ปุ่นใส่ชุดอวกาศจิงๆ เป็นชุดกันรังสีครับ ซึ่งเขามาจัดแสดง ทั้งในภาพวีดีโอ และการจัดแสดง? เพื่อย้ำถึงพิษภัยนะครับ
อันนี้เป็นอีกวัฒนธรรมของชาวญี่ปุ่น เขาสร้างโมเดลตัวการตูน จากตัวการตูนเล็กๆ อีกหลายตัวนะครับ เหมือนกันเขาพยายามบอกเราว่าสังคมเขาหล่อหลอมมาจากการ์ตูนนี้หรือป่าวนะ
ชิ้นนี้ใหญ่มาก สีสันสดใสชะด้วย เอาเป็นว่าเป็นอีกตัวที่เด่นในงาน ไม่ได้อ่าน รายละเอียดของงานไว้ไม่กล้าพูด เดี่ยวชาวศิลป์เขามาอ่านจะว่าได้ 😀
ชิ้นนี้เป็นภาพเขียน ขนาดใหญ่มากๆ ติดกำแพง ชิ้นนี้จะบอกได้ดีกว่าการ์ตุน หรือ มังงะ กับ สังคมญี่ปุ่น
ในงานจะมี งานศิลป์หลายๆแบบนะครับ ทั้งแบบจัดแสดง แบบภาพวาด ,แบบประติมากรรม ผมอาจจะเรียกผิคไปบ้างขออภัยจิงๆนะครับ ,ผมเข้าไปห้องหนึ่งครับ เขาเขียนว่า mega death (คงไม่ใช่ atmega ที่เขาคุ้นกันนะครับ อิอิ) ทั้งห้องกว้างจะติดไปด้วย 7-segment สีฟ้า ทั้งสามด้าน มันทำงานแบบ counter ครับ ค่อยๆ นับถอยหลังกัน ซึ่งเขาเปรียบว่ามันเป็นอายุขัยของคนเราหรือสิ่งมีชีวิต? ซึ่งสุดท้ายมันก้อนับจนดับไป หมดทั้งห้อง O_0 ……. (ตายหมดโลกกกกแล้ว) แต่รอสักพักใหญ่ๆ ไฟก้อจะค่อยติดขึ้นมา ครับ? เหมือนกับ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีมันหยุด หรือไม่ก้อ สิ่งมีชีวิต ไม่มีวันดับไป โอ๊ย concept แรงมาก
หลังจากจบความแรงกันไปแล้ว มาเดินดูรอบๆ หอศิลป์กันต่อครับ ที่บริเวณชั้น สาม และ ชั้นสี่ จะจัดแสดงงานศิลป์ร่วมสมัย ของคิลปินชาวไทยกันครับ มีอยู่หลายชิ้นครับ ผมสะดุดตาสามงานนี้ผมชอบเป็นพิเศษ งานจากผ้าเย็บ กับ หนังตะลุง
ที่ชั้นล่างสุดจะมีงานแสดงภาพของน้องๆ อย่างภาพข้างล่างนี้ ใครจะเชื่อว่าคนวาดเป็นคนบกพร่องทางสมองนะครับ คนวาดเขามีสมาธิสั้นครับ(อะไรไม่สนใจ เขาทำได้ไม่นาน) และเขาชอบวาดรูป ซึ่งเลยทำให้วาดรูปได้ละเอียด มากกว่าคนธรรมดา
สองรูปต่อไป ลายเส้นจากปากกา เข้าไปดูใกล้ๆจะเห็นลายกดปากกา ชัดเจน ทางคนวาดสามารถจัดองค์ประกอบสวยงามมาก และงานละเอียดมาก
ก่อนจะจากหอศิลปไป ขอสักรูปครับ กับ Giant torayan? เทียบกับตัวผม ตัวใหญ่มากๆๆ สักวันหนึ่ง
ที่งานไม่ได้โชว์ในพ่นไฟ อยากเห็นก้อเข้าไปชมที่วีดีโอได้เลยครับ
สำหรับงานนิทรรศการ คิดว่าน่าจะหมดเร็วๆนี้ล่ะครับ ใครสนใจก้อรีบเข้าไปชมกันนะครับ หอศิลป์จะอยู่ระหว่าง มาบุญครอง กับ สยาม ครับ แหล่งวัยรุ่น ทั้งนั้น สรุป หอศิลป์ ไม่ได้น่าเบื่อกว่าที่คิด และก้อมีหลายมุมที่น่าถ่ายรูป ผมฝีมือไม่ถึงขั้น
รูปทั้งหมดเข้าไปชมได้ที่? flickr รายละเอียดเพิ่มเติม สุก-ดิบ อาทิตย์อุไทย
